پیامبر اكرم در آخرین سفر حج خود،

 در آخرین سال عمر مباركش،

در حالى كه در خانه كعبه را گرفته و رو به مردم نموده بود،

درباره اهداف حجاج چنین فرمودند:

زمانى مى‏رسد كه ثروتمندان امتم براى تفریح، به حج مى‏روند

و مردم عادى براى كسب و براى تجارت به حج مى‏روند

و فقرایشان براى خودنمایى و كسب عنوان و اعتبار، به حج مى‏روند.

 سوگند به خدایى كه جانم در دست اوست، این حوادث در آینده واقع خواهد شد.

 

(تفسیر المیزان، ج 5، ص 434)

 



 

سلام 

با توجه به اینکه به 14 اسفند(روز نیکوکاری) نزدیک هستیم:

1- آیا یک روز در سال (یا با احتساب جشن عاطفه ها 2 روز در سال) برای کمک به مستمندان فراوان کشورمون کافیه؟

2-آیا کشور ثروتمند ایران نمیتونه از طرق دیگه به داد فقرا و کارتن خوابهای گوشه گوشه ی مملکت برسه؟

و آیا راهی برای ریشه کن کردن این موضوع یا به حداقل رسوندنش نیست؟!!!

3- ارتباط فقر با گناه به نظر شما چیه؟ آیا همه ی فقرا اهل با سیلی سرخ کردن صورت هستن یا دست به کارهای دیگه هم  میزنن؟ و اگه بزنن گناهش فقط  گردن خودشونه؟؟

4- به نظر شما ، زیارت رفتن مقدم تره یا کمک به هم نوع؟ یا هر دو با هم؟اصلا این -هر دو با هم -شدنی هست؟

یا مثلا آیا درسته که بعضی افراد چندین و چند بار به زیارتهای مختلف میرن در حالیکه خیلی از مردم در آلونک های نمور زندگی میکنن؟

 تا چه حد کمک کردن وجدان این افراد رو برای سفرهای دوباره و دوباره آسوده میکنه؟

  مگه ریشه ی فقر در کشور خشکیده که سفرهای مکرر باب شده؟؟؟!!