ایجاد شبکه ی مختارنامه ای ها(دلایل موافقت یا مخالفت)

سلام

همانطور که در نظر سنجی ها مشاهده شد اکثریت دوستان مختارنامه ای موافق زدن شبکه ی مختارنامه ای ها هستند .

اما از آنجایی که صرف زدن یک دکمه آری یا خیر برای گرفتن یک تصمیم نهایی کافی نیست، تصمیم گرفتیم در وبلاگ مختارنامه ای ها یک پستی بگذاریم جهت صحبت و تبادل اطلاعات و نظرات میان اعضا، اعم از موافق و مخالف و بیان دلایل و عقاید...

همچنین برای جلوگیری از هرگونه تقلب در نظرسنجی خواستار اعلام موافقت یا مخالفت شما عزیزان برای ایجاد شبکه ی اجتماعی مختارنامه ای ها هستیم.

یکی از عمده نگرانی های تصمیم گیرندگان ایجاد این شبکه، امکان افزایش تعداد کاربران غیر مختارنامه ای است... و این باعث می شود که مدیریت شبکه کار سختی را داشته باشد.

بر آن شدیم که نظر شما را طبق سوالات زیر در خصوص ایجاد این شبکه جویا شویم.

1. آیا شما با راه اندازی شبکه ی اجتماعی مختارنامه ای ها موافقید یا مخالف؟
2. دلایل خود را برای مخالفت یا موافقت با این طرح بیان کنید.
3. چه قوانینی برای کاربران اعم از مختارنامه ای ها و غیر مختارنامه ای ها می توان وضع کرد تا از برخی فعالیت ها و زدن سخنان نا مربوط جلوگیری شود؟
4. اهداف و معیارهای مذهبی و تعاملات دینی در بین اعضا را چگونه می توان تعیین کرد؟(در اینجا منظور از دین، در تمامی زمینه هاست از جمله مسائل روز مربوط به دین)

از دوستان عزیز دعوت می کنیم که به سوالات به ترتیب پاسخ دهند و ما را برای رسیدن به تصمیم نهایی همراهی کنند.

با تشکر

تیم مدیریت

این حسین کیست که عالم همه دیوانه ی اوست(37)

باز این چه شورش است که در خلق عالم است

باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است

بارها این بیت را شنیده ایم و با خود زمزمه نموده ایم.

اما آیا نوحه سرایی و مجالس عزاداری سیدالشهدا به عصر حاضر برمی گردد؟!

می خواهم برایت از مجالس سوگواری بر حسین بگویم.

می خواهم بدانی ما وارثان گریه کنندگان بر حسین هستیم.

آن گریه کنندگانی که حتی پیش از آفرینش آدم(ع)، در عزای حسین گریسته اند.

می دانی اولین مجلس سوگواری بر اربابمان چه زمانی برقرار شد؟

اراده ی خداوند بر این قرار گرفت که حسین را شهید در خون تپیده ی دشت نینوا قرار دهد.

قلم آن را بر لوح نگاشت.

لوح و قلم ماتم زده در غم فرو رفتند.

مجلس دومی هم بود که قبل از آفرینش آدم(ع)، پیرامون عرش الهی برپا شد.

" و اذ قال ربک للملائکة انی جاعل فی الارض خلیفة "

" قالوا اَ تجعل فیها من یفسد و یسفک الدماء "

خداوند به فرشتگان وعده ی جانشینی را داد که در زمین قرار خواهد داد.

فرشتگان گفتند: آیا کسی را می آفرینی که خلاف کند و خون ها بریزد؟

ملائکه در دلشان آشوب بود.

شهادت حسین را دیده بودند.

غمگین و ناراحت بودند از آفرینش جانشینی که در زمین، خون خدا را بر صحرای کربلا جاری سازد.

لیکن خداوند فرمود:

" انی اعلم ما لا تعلمون "

و چه بود آن چیزی که خداوند می دانست و ملائکه نمی دانستند؟

آری...

وارث امامت...

خاتم الائمه...

سلاله ی پاک زهرا(س)...

مهدی صاحب العصر و الزمان(عج)

کسی که انتقام خون های به ناحق ریخته ی عاشقان حقیقی پروردگار را خواهد گرفت.

 

ای فدایی حسین!

هنگامی که اجسام بر حسین نالان و گریانند و شور وصف ناشدنی در تمام ذرات عالم برپاست، چه جای تامل و تفکر است برای اشک من و تو که نور حسین را با خود حمل می کنیم؟

من و تویی که شدیم احسن مخلوقات و خداوند فرمود: " فتبارک الله احسن الخالقین "، باید غم دلمان در سوگ اباعبدالله، افزون تر از ملائکه ای باشد که با شنیدن مصیبت اعظم اسلام، بر صورت خود به نقل از زیارت ناحیه، لطمه وارد می کنند.

من و تو باید اشک بریزیم و فقط نه اینکه اشک بریزیم.

من و تو باید برای کسی که خداوند منتقم قرارش داده، آماده شویم.

حسین بیشتر از آب تشنه ی لبیک بود.

فرزند خلف حسین، هم مجلس جدش را می خواهد هم لبیک گفتن گریه کنندگان ارباب را برای یاری دین خدا...

بیایید جهان را برایش همچون توس کنیم نه همچون کوفه...

توسی که مشتاق رضا(ع) بود؛ نه کوفه ای که حسین کُش بودند.

عاشورا نزدیک است...

برداشت از این مطلب با ذکر نام نویسنده و لینک وبلاگ بلامانع است.
در غیر اینصورت مشکل شرعی خواهد داشت.