مختارنامه ای ها

مختار : ارام باش بن عفيف ارام باش، تو تنها گم گشته عالم عشق نيستی ، من هم كه چشم داشتم گم شدم ،من هم تا روزی كه ميثم به درخت نخلش اويخته شد به او و حرفهايش باور نداشتم ،روزی كه خبر مرگ مسلم را شنيد آنچنان ولوله ای در زندان به راه انداخت كه پسر مرجانه چاره ای جز كشتنش نداشت .

ميثم تمار : درب خيبر را عشق از جا كند،اگر نه علی هم ادمی بود مثل من و و شما .عشق خدا بود كه بازوی علی را پر كرد از قدرت لايتناهی خداوندی،به يك تكان در خيبر را از جا كند، عشق و ايمانت را به بازو بده ببين چه معجزه ها مي كند

با سلام

به نظر شما

۱-گمراهانی که در سپاه یزیدیان به سوی اباعبدالله سنگ و نیزه و .. پرتاب کردند گنهکارترند

یا آنان که آگاه به مقام حضرت بودند و سکوت اختیار کردند؟

و

۲-چرا در شب عاشورا بسیاری از یاران امام ٬ او را تنها گذاشته و رفتند؟

آیا مقام حضرت را نشناخته بودند؟

آیا به علم و مقام و معنویت کسی  که منزل به منزل همراه و همقدمش بودند و مقتدای نمازشان بود٬ یقین نداشتند؟

۳-میثم تمار و مختار در حادثه ی فرار زندانیان دو رویه ی کاملا متفاوت را برگزیدند. در صورتیکه هر دو مقتدایی چون علی(ع) داشتند.

کار کدامیک را میپسندید؟ چرا؟

آیا مدد از مولا بدون درایت مولا کار درستی است؟

۴-درست و غلط از دیدگاه شما در امور معنوی چیست؟

یا علی